πολυθρέπτειρα

ἡ, Μ

αυτή που τρέφει πολλούς.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ-* + θρέπτειρα (< θ. θρεπ- τού έθρεψα, αόρ. τού τρέφω), πρβλ. βιο-θρέπτειρα].